Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ!

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Και τον παράδεισο να σου έδιναν , για να τον έχεις για τρεις μέρες, πάλι θα ήθελες να τον έχεις για πάντα. Ο άνθρωπος είναι ένας Σίσυφος; Είναι τιμωρημένος χωρις έγκλημα και χωρίς τιμωρια; Ακόμα και στην δικαιοσύνη του κόσμου τούτου, κανένα έγκλημα, καμιά τιμωρία υπάρχει χωρίς να το προβλέπει ο νόμος. Ποιός νόμος προβλέπει, να θέλουμε τον παράδεισο για πάντα δικό μας;

Πώς να το λύσουμε αυτό το άλυτο πρόβλημα; Υπάρχει ένας τρόπος: να χαιρόμαστε νοερά τον παράδεισό μας. Κανένας δεν μπορεί να τον βγάλει απ΄ την καρδιά μας, εκτός από εμάς τους ίδιους!

Να μην νομίσει ο ευγενικός αναγνώστης, ότι εννοώ τον "πλατωνικό" παράδέισο. Όχι, δεν εννοώ τον "πλατωνικό". Στην "πλατωνικό" παράδεισο όλα είναι ιδέες. Ο άνθρωπος όμως δε ζει ολοκληρωμενα με ιδέες. Δε ζει μόνο με το νου, αλλά και με τις αισθήσεις και οι αισθήσεις δεν έχουν θέση στον πλατωνικό έρωτα.

Ο παράδεισος του νου ειναι παράδεισος και με τις αισθήσεις μας. Δεν αγαπάμε ιδέες. Κανένας δεν μπορεί να αγαπήσει μια γενική αφηρημένη ιδέα. Ούτε μια γενική αφηρημένη ιδέα μπορεί να ανταποκριθεί στην αγάπη μας. Η αγάπη είναι για συγκεκριμένα πράγματα, όχι μόνο για το πνεύμα, αλλά και για τη μορφή~

http://moschoblog.blogspot./2018/02/blog-post_51.html